Het gezicht achter Nieuwspoor.

Dat ben ik! Een enthousiaste, creatieve vrouw die het hart regelmatig op haar tong heeft liggen. Ik zit vol met ideeën en plannen. Mijn praktijk is de plek die mij het meeste uitdaagt en ervoor zorgt dat ik regelmatig uit mijn comfort-zone wil stappen (hoe spannend het soms ook is), ervoor zorgt dat ik nieuwe dingen doe en mijn stem wil laten horen. Iets wat ik lange tijd niet echt gedurfd heb. 

In de jaren dat ik werk als logopedist in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking, heb ik in mijn werk veel mogen zien, horen en voelen. Mijn hulp wordt veelal ingeschakeld als het gaat om vragen rondom communicatie en eet- en drinkproblemen. In de afgelopen jaren heb ik vele communicatieplannen opgesteld in de hoop de wereld voor de cliënt duidelijker en overzichtelijker te maken. Daarbij ook begeleiding geboden aan de omgeving van de cliënt om aan te sluiten bij de belevingswereld en de mogelijkheden van de cliënt. Toch valt me telkens hetzelfde op; Je kunt de mooiste plannen maken en de beste intenties hebben om de communicatie tussen de cliënt en zijn/haar omgeving te verbeteren, maar wanneer er te weinig aandacht uitgaat naar contact en verbinding, dan zijn alle inspanningen uiteindelijk voor niets. Contact en verbinding zijn de fundering voor de opbouw van en het ervaren van een (vertrouwens)band. Iets wat van levensbelang is voor ieder mens.

Waar het voor mij allemaal om draait is contact en verbinding; Oprecht contact en een diepe verbinding. Ik wil mijn stem laten horen voor die mensen waarbij ik het gevoel heb dat ze niet worden gezien en gehoord voor wie ze werkelijk zijn. Dat is namelijk wat mij raakt.

Jaren geleden had ik een doel voor ogen toen ik voor de opleiding logopedie koos; Ik wilde graag een doof persoon leren praten. Door de jaren heen heb ik dit doel bij me gedragen en heeft het inmiddels een bredere betekenis gekregen dan ik toentertijd kon bedenken.

In de afgelopen jaren ben ik, door me te verdiepen in contact en verbinding, erachter gekomen dat ikzelf juist degene was, en soms nog ben, die doof is. Niet omdat mijn gehoor niet goed werkt, maar omdat ik, om welke reden dan ook, niet altijd goed luister. Écht luister. Luister naar de stilte van de ander. Luister naar de intentie. Luister naar mijn lichaam, dat mij vertelt hoe ik met de ander in verbinding kan komen.

Voor mij voelt het vaak als een avontuur in de wereld van contact en verbinding, want er zijn geen vaste regels en afspraken. Voor een ieder is het anders en een ieder beleeft het anders. Dat is wat het zo interessant maakt. Mensen met een verstandelijke beperking hebben vaak niet de mogelijkheden om gebruik te maken van de middelen waarvan het overgrote deel van de mensen denkt datgene nodig te hebben (denk hierbij bijvoorbeeld aan gesproken taal) bij het maken van contact. Zij maken contact met de middelen die zij, vanuit puurheid en authenticiteit, wel tot hun beschikking hebben. Zij kunnen je laten ervaren dat er zoveel andere manieren van contact maken bestaan. Het vraagt echter anders kijken, voelen, luisteren, zien, afwachten en het toelaten van de stilte. Door het contact en de verbinding met een ander te onderzoeken, ga je ook op onderzoek uit naar het contact en de verbinding met jezelf.

Durf jij het aan?

Ik kom heel graag met je in contact!

Lieve groet, Marleen

Geef een reactie